Dag 7: Rabat – Casablanca – Marrakech

Vandaag weer een lange dag voor de boeg en dat betekent dus “vroeg” op. Om 7:00 uur zitten we aan het ontbijt, dat voornamelijk uit zoetigheden bestaat.

Tegen 8:00 uur zijn onze koffers ingeladen en hebben we de kans om op ons gemak te kijken hoe Rabat in rap tempo ontwaakt.

Taxi’s worden hier als bus gebruikt en regelmatig zitten er, naast de bestuurder 6 of 7 passagiers in. De “grote” taxi’s zijn allemaal Mercedessen en een aantal heeft zijn beste jaren lang geleden gehad.

Voordat we vertrekken, wil ik zelf even ervaren hoe de verende stoel van de bestuurder, in de praktijk zit; dit tot grote hilariteit van onze medepassagiers.

Om 8:15 uur gaan we dan op weg naar ons eerste reisdoel: een van de vele paleizen die Marokko rijk is.

Na controle mag de bus even het terrein op, maar daarna wel gelijk er weer vanaf.

En dan snel op weg naar de volgende stop, het Mausoleum van Mohammed V.

Rabat ken, net als veel andere wereldsteden, spitsuur vanwege de vele mensen die de stad in willen, bijvoorbeeld om te werken. De op de foto zichtbare muur, is de stadsmuur, die voor het grootste deel stamt uit de 12e eeuw.

Het Mausoleum is in opdracht van Hassan II gebouwd, ter nagedachtenis aan Mohammed V, de vader van de Marokkaanse onafhankelijkheid. De architect was een Vietnamees en er hebben ruim 400 Marokkaanse ambachtslieden aan gewerkt.

Het traditionele kostuum van de koninklijke garde is rood in de winter en wit in de zomer. Let op de zandbak waar de paarden in staan!

Op de foto rechtsonder is een kandelaber te zien, die is gemaakt van geperforeerd en gegraveerd koper.

Onderstaande fontein in Moorse stijl is uitgevoerd met veelkleurige zellijtegels (faience) en een hoefijzerboog van zandsteen uit Salé.

De Hassan-toren prijkt al meer dan 800 jaar op de heuvel boven Wadi Bou Regreg en kijkt uit over de restanten van de gebedsruimte van de moskee.

Voor de toegangsdeuren in de vier muren van het Mausoleum staan ranke zuilen van Carraramarmer.

De sarcofaag is uit één blok marmer gehouwen, rust op een granieten voet en is naar Mekka gericht.

De grafkamer wordt bekroond met een twaalfkantige koepel met muqarna’s (stalactieten) van beschilderd mahoniehout.

Het is tegen 9:30 uur, als we vertrekken, richting Casablanca.

Ook in Marokko kent men tolwegen met bijbehorende poortjes en die vertonen, overigens niet vreemd, grote gelijkenis met de tolpoortjes zoals we die in Frankrijk zien. Er is een belangrijk verschil: er werken hier alleen maar vrouwen.

Brommers zie je in Marokko met de regelmaat van de kook; vaak oud en stinkend, maar ook kleurrijk om te zien door hun berijders.

We gaan straks een bezoek brengen aan de Hassan II-moskee, maar die ligt aan de kust, dus moeten we eerst de stad door.

Met een gebedsruimte waar 25.000 gelovigen terecht kunnen, is de Hassan II-moskee het op een na grootste religieuze gebouw ter wereld, na de moskee van Mekka.

Het complex beslaat 9 ha, waarvan ongeveer twee derde boven zee is gebouwd. Op de linker foto hieronder, is de El-Hank vuurtoren, die in 1916 is gebouwd, te zien.

De minaret, het baken van de islam, is 200 meter hoog en beslaat een oppervlakte van 25 x 25 meter. 2 laserstralen met een bereik van 30 km geven de richting van Mekka aan.

De fonteinen zijn verfraaid met zellijwerk en worden omlijst door marmeren bogen en zuilen.

Marmer, al dan niet in combinatie met graniet en onyx, is alom aanwezig: als bekleding van de zuilen van de gebedsruimte en bij de doorgangen, trappen en fonteinen.

Er hebben 35.000 ambachtslieden aan de moskee, die in 1993 werd geopend, gewerkt.

We rijden een stukje langs de kust en ook hier is de westerse commercie doorgedrongen.

Er blijkt gisteren een soort van Tsunami geweest te zijn met enorme grote golven en dat heeft voor nogal wat schade aan strandtenten gezorgd.

Vervolgens rijden we door een van de betere wijken van Casablanca, die in de verte een beetje aan Beverly Hills doet denken.

En vervolgens rijden we dwars door het drukke centrum met soms zeer smalle straten naar de plek waar we gaan lunchen.

Ook hier komen we prachtige muurschilderingen tegen.

Het is inmiddels 12:30 uur als we bij restaurant Les Fleurs aankomen. De lunch bestaat uit salade vooraf, gebakken vis als hoofdgerecht en een heerlijk citroen taartje als toetje.

Na de lunch beginnen we aan de laatste etappe, terug naar Marrakech.

Het is overal waar we rijden behoorlijk druk en je ziet werkelijk op iedere hoek van de straat politie.

.En af en toe vindt er een aanrijding plaats, maar daar kun je dan weer makkelijk omheen rijden.

We stoppen onderweg nog een keer bij een tankstation voor koffie en dan is het nog een uurtje rijden. Naar verwachting zijn we om 17:00 uur in het hotel in Marrakech, waar we aan het begin van onze reis ook geslapen hebben.

Rond 17:00 uur naderen we inderdaad Marrakech.

We krijgen deze keer een kamer in de andere vleugel van het hotel, op de 6e verdieping. Aan de achterzijde kijken we uit op de bergen en aan de voorzijde op het zwembad.

We bestellen in de bar en fles rode wijn en gaan lekker buiten op het terras zitten, waar we bij Johnny en zijn moeder aanschuiven. Het is erg gezellig.

Het eten in het hotel valt vanavond enigszins tegen, maar het toetje daarentegen is heerlijke panna cotta in de kleuren van Marokko: rood en groen.

We kijken op de kamer nog een filmpje en gaan dan op één oor; het was weer een lange inspannende dag vandaag.